13.04.2014 – De berekende partijprogramma’s van de vijf grote Vlaamse partijen zijn een pure vaudeville geweest. Vrijdag was het de beurt aan de Vlaams-Nationalisten van N-VA. En uiteraard werd het topic #1 in het VRT journaal. Gelegenheidseconoom van dienst was Bart de Wever. Zelden hoorde ik een bijvoegseleconoom zoveel onzin bijeen kramen in één enkele uitzending. Dat BDW om de haverklap verwees naar het Duitse model hoeft niet onmiddellijk te verbazen. Van Vlaams-Nationalisten weten we al driekwart eeuw hoe zwart van bewondering de meeste van hun voorouders waren voor het Heilige Duitsland. Het Duitse model willen toepassen op onze economie is een vorm van euforische blindheid.

Primo bedragen de private schulden in Duitsland slechts 125 % van het BBP, terwijl dit in België het dubbele is: 250 % (cijfers van het IMF). Ons land zit dus niet enkel op zowat de hoogste bruto staatsschuld van Europa, indien men de doodzieke PIIGS landen buiten beschouwing laat, maar tevens op de hoogste private schuldenlast van de Economische Unie. Denken dat je onder die omstandigheden het Duitse model kunt kopiëren getuigt van ongehoorde lichtzinnigheid. Ons land financiert zijn morzel economische groei – amper 0,30 % op jaarbasis van 2007 tot 2013 – gewoon met schulden. Wij groeien enkel op de poef. Waar Duitsland erin slaagde zijn private schulden van 2007 tot 2013 met gemiddeld 2 % per jaar af te bouwen hebben wij ze tijdens dezelfde periode met 3 % per jaar laten oplopen. Zolang de private schuldenlast niet met de helft wordt gereduceerd is het kopiëren van het Duitse model een compleet onhoudbare kaart. En over die private schuldenlast – die onze banken extra kwetsbaar maakt – zegt het “Plan V” van N-VA geen gebenedijd woord. Net zo min trouwens over de nakende tweede bankencrisis van de ondergekapitaliseerde banken uit de eurozone. En het Dexia zwaard van Damocles over onze economie? Daar heeft N-VA blijkbaar nog nooit van gehoord, tenzij dan van het Arcopar débâcle dat systematisch wordt misbruikt om het ACV te jennen.

Secundo predikt het “Plan V” een aantal maatregelen die in het bewonderde Duitsland met zijn zwakke vakbonden misschien wel verteerbaar zijn, maar hoegenaamd niet bij ons. N-VA redeneert alsof er geen middenveld meer bestaat, alsof er helemaal geen vakbonden meer zijn. Denken de Jan Jambons, de Benneke Weytsen, de Philippe Muytersen of de Siegfried Brackes van de partij dan echt dat zij in 2015 een indexsprong kunnen waar maken zonder dat de vakbonden op straat komen? Dat studenten klakkeloos de afschaffing van de wachtuitkering zullen slikken is al evenzeer dagdromerij. Dat we niet in een kortstondige conjuncturele crisis zitten maar in een systemische persisterende structurele crisis, die minstens twaalf jaar zal duren, is nog zoiets waar N-VA geen oog voor heeft. N-VA zegt het niet met die woorden maar denkt hardop dat werklozen dé profiteurs van het systeem zijn. Wie langer dan twee jaar werkloos is verliest prompt zijn uitkering. Daar zou iets voor te zeggen zijn indien er overal jobs werden gecreëerd. Maar dat is net wat N-VA niet kan garanderen, waar BDW in Terzake enkel kon repliceren dat hij heilig gelooft in zijn eigen brouwsel. Ook hier mag men zich verwachten aan een reeks ongecontroleerde stakingen van de vakbonden die wel beseffen dat het hele “Plan V” in het geheel niet tot jobcreatie in de private sector zal leiden.

Tertio moet N-VA een macro-econoom eens uitleggen hoe 12 miljard euro besparingen op de overheidsuitgaven ervoor zullen zorgen dat jobs als heilig manna uit de hemel zullen neerdalen. Wie profiteert het meest van die besparingen? De KMO’s en de grote bedrijven. Het is een middel waardoor hun winsten aanzienlijk kunnen stijgen. Maar dat dit tot meer private consumptie zal leiden, waardoor er jobs zullen worden gecreëerd, is louter speculatief denken. Vooreerst zijn diegenen die van het “Plan V” profiteren uitgerekend diegenen met de laagste consumptiequote. In plaats van de private consumptie aan te zwengelen zullen de winsten worden gebruikt voor meer speculatie in aandelen en sicavs. Als je 12 miljard euro onttrekt aan de private koopkracht is het multiplicatoreffect nihil en blijft de accelerator zo dood als een pier. Jobs creëer je door autonome investeringen te doen, maar absoluut niets in het “Plan V” geeft een morzel garantie dat de besparingen zullen ressorteren in autonome investeringen. Hier staan we voor dezelfde holle fraseologie die we ook hoorden van Open VLD en van CD&V. Allemaal hebben ze de mond vol over jobs, maar géén van ze kan zeggen welke jobs, in welke sectoren. In plaats van uit te pakken met zijn “dooddoener” “show me the money” kan men BDW vragen “show me your new jobs”. Die jobs zijn een kwestie van … geloof. Zou N-VA zijn “Plan V” hebben laten doorlichten door de econometristen van het Planbureau dan zou meteen gebleken zijn dat het plan op generlei wijze jobcreërend werkt. Het garandeert geenszins arbeidscheppende autonome investeringen, enkel een toename van beleggingen door het bedrijfsleven en hooguit geïnduceerde investeringen die niet arbeidscheppend zijn.

Quarto is het duidelijk dat het “Plan V” de werkende bevolking, de werklozen en de armsten uit de samenleving – de leefloners – minstens gedurende twee jaar de prijs voor de crisis wil laten betalen. BDW troost ze met de gefingeerde zekerheid dat na een pijnlijke herstelmaatregel de vruchten uit deze operatie zullen worden geplukt. Na twee jaar zal de economie weer gezond zijn. Hoezo gezond? Is de private schuldenlast plots verlaagd, plots geen 250 % van het BBP meer?  Is er iets ondernomen om de nakende nieuwe bankencrisis in de eurozone te lijf te gaan? Is de concurrentiekracht van de Belgische economie plots verbeterd omdat de patronale lasten fors werden verlaagd of de vennootschapsbelasting van 33,99 % naar 21 % werd verlaagd zoals in de buurlanden? Dus wat wauwelt BDW dan dat het tekort van 11 miljard euro op de handelsbalans zal worden dichtgereden? Wat hij voorstelt is gebakken lucht, is pure metafysica. BDW vergeet dat economie een wetenschap is die je niet zomaar, uit politiek opportunisme, naar je hand kunt zetten! Hij doet als was economie van hetzelfde povere gehalte als de geschiedschrijving. Met de ultraliberaal wijlen Karl Popper weten we dat er in het lievelingsvak van BDW geen wetten bestaan, zelfs geen trends. Maar in de economie, a fortiori in de macro-economie, bestaan er weldegelijk wetmatigheden. Over jobs liggen lullen zonder met een woord te reppen over autonome investeringen is doodgewoon het verkondigen van goedkope prietpraat aan mensen die vragen om bedrogen te worden.

Quinto drijft BDW zijn economische kwakzalverij ten top als hij tot in den treure herhaalt dat hij en zijn partij doen wat in de hele wereld gebeurt en wat enkel in België niet gebeurt. Laat BDW dan eens uitleggen waarom met uitzondering van de BRICKS landen de hele wereld nu al zeven jaar lang worstelt met een crisis en waarom België, waar zogezegd alles fout wordt gedaan, niet ver aan het staartje van de wereldeconomie hangt, maar nog steeds in de middenmoot zit als we de hoge private schuldenlast buiten beschouwing laten (zoals BDW voortdurend doet)? BDW is een economische kwakzalver die praatjes verkoopt en met de beste wil ter wereld niet kan aantonen hoe zijn praatjes tot meer jobs zullen leiden.

Besluit – Als BDW en zijn horde Vlaemsche zwendelwaaiers na 24 mei de macht veroveren gaat het land een bittere ellende tegemoet. Dan staan we voor minstens twee jaar van nodeloze opofferingen, van staking op staking, van toegenomen werkonzekerheid, waarvan de economie enkel nog zieker kan worden. De nominale lonen gedurende jaren blokkeren is de beste garantie dat de private koopkracht steeds verder wordt uitgehold en dat de overproductie zal blijven stijgen. Van de nationale omroep had men op zijn minst mogen verwachten dat ze een topeconoom het “Plan V” zou hebben laten doorlichten. Helaas werd die blijkbaar nergens gevonden en bleef een demystificatie van de BDW pseudo-economie weer eens geheel achterwege.