Naarmate de tijd vorderde werd het duidelijk dat we er voor spek en bonen bij liepen. Alles werd in gereedheid gebracht voor een ultraliberale rechtse coalitie waar vooral N-VA en Open VLD door de gevestigde pers continu werden gepamperd. De kers op de taart waren de becijferde (sic) programma’s van N-VA en Open VLD die het onweerlegbaar bewijs moesten vormen dat de meest reactionaire partijen dé oplossing voor de economisch-financiële crisis hadden. Toen prof. Gert Peersman (UGent) in het dagblad De Morgen met stevige argumenten die fameuze becijfderde programma’s – ook die van CD&V, SPA en Groen! – tot op het bot kraakte zwegen de slippendragers van het status quo dat in alle talen dood. Iedereen die vertrouwd is met de werkelijke werking van een staathuishoudkunde beseft dat de economie het best kan worden voorgesteld als een groot apparaat met honderden, zoniet duizenden radertjes. Een paar daarvan – in technische termen noemt men ze instrumentele variabelen – zijn deze waar de politiek zich van bedient, bijvoorbeeld om werkgelegenheid te scheppen en om de crisis te verminderen. Wie aan deze radertjes draait kan niet doen alsof dat geen weerslag heeft op alle andere radertjes van de economische machine. En toch is dit wat alle studiebureau’s van de gevestigde partijen hebben gedaan in hun “becijferde programma’s”: ze negeerden straal dat als je een instrumentele radertje voorwaarts draaide tal van andere radertjes net in tegenovergestelde zin draaien.

De economie van een land is een uiterst complex raderwerk dat onmogelijk anders kan worden beschreven dan in termen van macro-economische wetmatigheden. Zo’n beschrijving zal altijd een econometrisch model zijn. Becijferde politieke programma’s zijn gebakken lucht als ze niet kunnen worden getoetst aan bestaande econometrische modellen.

Gert Peersman heeft dus overschot van gelijk als hij de becijferde programma’s waarmee de politieke partijen schermen pure propaganda noemt omdat ze helemaal niet macro-economisch onderbouwd zijn en aan geen enkel bestaand econometrisch model werden getoetst. Alle politieke partijen beweren dat ze een oplossing hebben voor de crisis, dat ze massaal jobs kunnen creëren, terwijl niet één van die programma’s de kwaal bestrijdt. Ze zijn het werk van een bende kwakzalvers die nog steeds de oorsprong van de kwaal niet kennen. Maar hoe kan je nu een ziekte bestrijden als je de oorzaak van de ziekte niet eens onder ogen durft zien? Die oorzaak werd nochtans kraakhelder uiteengezet door de zogeheten Oostenrijkse School. Men kan het met veel van hun theorie oneens zijn, maar zeker niet met hun vaststelling dat de economische crisis zal blijven duren zolang de economische groei met excessieve schulden wordt gefinancierd. En net dat is wat in de hele EU is gebeurd. In België b.v. groeide zowel de publieke als de private schuld van 2007 tot 2013 met gemiddeld 3 % per jaar aan, terwijl de gemiddelde jaarlijkse economische groei in die periode amper 0,31 % was. De gevestigde partijen staren zich daarbij met zijn allen blind op de publieke schuld die iets meer is dan 100 % van het BBP maar reppen met geen woord over de private schuld die volgens heel precieze berekeningen van het IMF 250 % van ons BBP bedragen, concreet 1.018 miljard euro. Dat is meer dan de helft van het financieel vermogen van alle Belgische particulieren (862,5 miljard euro) en alle Belgische bedrijven (1.048,5 miljard euro) – 1.191 miljard euro in het totaal. Maar geen enkele politieke partij, die beweert de crisis te zullen oplossen, rept met één woord over die gigantische private schuld, laat staan hoe we die zullen verminderen.

De gevestigde politieke partijen – daarbij nooit tegengesproken door de al te welwillige media – zien nog steeds niet in dat gigantische schulden bij extreem lage interesten helemaal niet kunnen leiden tot arbeidsscheppende (autonome) investeringen, hoezeer men ook snoeit in de overheidsuitgaven, maar dat ze zullen ressorteren in misinvesteringen zoals aanhangers van de Oostenrijkse School dit noemen (met Electrawinds als schoolvoorbeeld). Vooral N-VA maakt zich hier bij schuldig aan flagrant kiezersbedrog (zie het artikel hieronder). N-VA wil zowel tewerkgestelden (overslaan van een indexsprong, blokkering van nominale lonen) als werklozen (na twee jaar geen werkloosheidsuitkering meer) en leefloners (verplicht tot niets kostende gemeenschapsdienst) twee jaar de broeksriem laten aantrekken, maar om wat te bereiken? Primo om geschenken uit te delen aan het patronaat, geheel in de lijn van de VOKA filosofie. Secundo om de private koopkracht verder af te romen. En tertio om straks massale stakingen uit te lokken van vakbonden die deze ten uitvoer gelegde propaganda nooit zullen slikken.

Maar ook voor twee torenhoge problemen die onze economie bedreigen zijn zowel N-VA als de andere partijen stekeblind. Vooreerst doen ze alsof de sterk ondergekapitaliseerde banken uit de eurozone straks gegarandeerd aan een dreigende nieuwe bankencrisis zullen ontsnappen. Ze sluiten de ogen voor het feit dat het eigen vermogen van de banken uit de eurozone amper genoeg is om de dubieuze leningen af te schrijven. Ze denken dat de 55 miljard die Europa opzij wil zetten voldoende is om kantelende banken te redden, terwijl becijferingen van het IMF aantonen dat daar minstens 720 miljard euro voor nodig is. Vervolgens schuiven zij het vervelende Dexia dossier gewoon onder de mat, als was de restbank niet virtueel failliet, en alsof België straks niet prompt 50 miljard euro moet ophoesten als dezelfde rotbank plots wel failliet gaat. Alleen, die luxe kan het land zich niet veroorloven, omdat het dat geld niet heeft, dus moet de kadaveronderneming artificieel in leven worden gehouden op de kap van de belastingbetaler.

Zij die nu al voortijdig jubelen bij het electoraal succes van rechts weigeren in te zien dat dit land op weg is naar een economische ellende die nauwelijks te overzien is. Die rechtse regering zal na twee drie jaar de rekening worden gepresenteerd als het kabinet BDW-De Block omvalt. En net daarin ligt onze kracht. Men zal toch niet eeuwig kunnen zwijgen dat de Denktank van partij R.O.S.S.E.M. die hele ellende goed voorzag. Onze kansen moeten dus nog komen. Wij moeten werken aan de verkiezingen van na 25 mei. Daarbij moeten we stoppen de naam “R.O.S.S.E.M.” nog langer te gebruiken, die is al te zeer erfelijk belast en de figuur van Jean Pierre van Rossem moet compleet naar de achtergrond verdwijnen. Er moet in de toekomst worden gewerkt onder de naam SLP (sociaal liberale partij) waarbij de huidige partijkern moet worden aangesterkt met bekwame accademici. Daarvan zullen later de vruchten worden geplukt. En daarom mogen we nu niet afwezig blijven, ook al zullen we het deze keer zonder zetels moeten stellen.

Jean Pierre van Rossem

Het bericht Wat hebben wij te zoeken op 25 mei? verscheen eerst op Partij ROSSEM.

Het bericht Bart De Loose trekt Antwerpse Kamerlijst, Stefan Van Baeten duwt verscheen eerst op Partij ROSSEM.

A’PEN: JPVR TREKT DE KAMERLIJST NIET  

Wordt het Bart de Loose of Stefan van Baeten?  

09.04.2014 – Op de voorlaatste vergadering van de Denktank Daniel Huet van gisterenavond viel de definitieve beslissing dat Jean Pierre van Rossem geen lijsttrekker wordt voor de Antwerpse Kamerverkiezingen, en dit op eigen verzoek. JPVR is de continue geruchten beu dat hij iedereen laat werken om zelf verkozen te worden. Die ambitie heeft hij in het geheel niet. Hij wil jonge mensen in het Parlement en zou liever op de achtergrond blijven. Daarop werd beslist dat hij op de derde plaats de kandidaturen van Nora Azdad en het Paard van Troje voor het Vlaamse Parlement een duw in de rug zal geven. (Wie het Paard van Troje is wordt eind deze maand bekend gemaakt). Rees meteen de vraag wie dan wel de Antwerpse Kamerlijst zal trekken? Hier schoof de Denktank twee mogelijke kandidaten naar voor: Bart de Loose, een zelfstandig ondernemer gespecialiseerd in logistiek en Stefan van Baeten, een Antwerpse geluidstechnieker en muziekproducent. Daarover wordt vanavond beslist. Diegene die het niet haalt zal lijstduwer worden op de Antwerpse lijst voor het Vlaams Parlement. Vanavond is er inderdaad een spoedvergadering met de tien lijsttrekkers om de formulieren D11 en D14 voor de verkiezingen gezamenlijk in te vullen. Daar zal ook worden beslist op welke manier de verkiezingscampagne gefinancierd zal worden. De voorstellen van Bart de Brucker over mobiliteit en militie zullen op de volgende en laatste vergadering van de Denktank worden besproken.

Het bericht Algemene Verontwaardiging verscheen eerst op Partij ROSSEM.

Primo bedragen de private schulden in Duitsland slechts 125 % van het BBP, terwijl dit in België het dubbele is: 250 % (cijfers van het IMF). Ons land zit dus niet enkel op zowat de hoogste bruto staatsschuld van Europa, indien men de doodzieke PIIGS landen buiten beschouwing laat, maar tevens op de hoogste private schuldenlast van de Economische Unie. Denken dat je onder die omstandigheden het Duitse model kunt kopiëren getuigt van ongehoorde lichtzinnigheid. Ons land financiert zijn morzel economische groei – amper 0,30 % op jaarbasis van 2007 tot 2013 – gewoon met schulden. Wij groeien enkel op de poef. Waar Duitsland erin slaagde zijn private schulden van 2007 tot 2013 met gemiddeld 2 % per jaar af te bouwen hebben wij ze tijdens dezelfde periode met 3 % per jaar laten oplopen. Zolang de private schuldenlast niet met de helft wordt gereduceerd is het kopiëren van het Duitse model een compleet onhoudbare kaart. En over die private schuldenlast – die onze banken extra kwetsbaar maakt – zegt het “Plan V” van N-VA geen gebenedijd woord. Net zo min trouwens over de nakende tweede bankencrisis van de ondergekapitaliseerde banken uit de eurozone. En het Dexia zwaard van Damocles over onze economie? Daar heeft N-VA blijkbaar nog nooit van gehoord, tenzij dan van het Arcopar débâcle dat systematisch wordt misbruikt om het ACV te jennen.

Secundo predikt het “Plan V” een aantal maatregelen die in het bewonderde Duitsland met zijn zwakke vakbonden misschien wel verteerbaar zijn, maar hoegenaamd niet bij ons. N-VA redeneert alsof er geen middenveld meer bestaat, alsof er helemaal geen vakbonden meer zijn. Denken de Jan Jambons, de Benneke Weytsen, de Philippe Muytersen of de Siegfried Brackes van de partij dan echt dat zij in 2015 een indexsprong kunnen waar maken zonder dat de vakbonden op straat komen? Dat studenten klakkeloos de afschaffing van de wachtuitkering zullen slikken is al evenzeer dagdromerij. Dat we niet in een kortstondige conjuncturele crisis zitten maar in een systemische persisterende structurele crisis, die minstens twaalf jaar zal duren, is nog zoiets waar N-VA geen oog voor heeft. N-VA zegt het niet met die woorden maar denkt hardop dat werklozen dé profiteurs van het systeem zijn. Wie langer dan twee jaar werkloos is verliest prompt zijn uitkering. Daar zou iets voor te zeggen zijn indien er overal jobs werden gecreëerd. Maar dat is net wat N-VA niet kan garanderen, waar BDW in Terzake enkel kon repliceren dat hij heilig gelooft in zijn eigen brouwsel. Ook hier mag men zich verwachten aan een reeks ongecontroleerde stakingen van de vakbonden die wel beseffen dat het hele “Plan V” in het geheel niet tot jobcreatie in de private sector zal leiden.

Tertio moet N-VA een macro-econoom eens uitleggen hoe 12 miljard euro besparingen op de overheidsuitgaven ervoor zullen zorgen dat jobs als heilig manna uit de hemel zullen neerdalen. Wie profiteert het meest van die besparingen? De KMO’s en de grote bedrijven. Het is een middel waardoor hun winsten aanzienlijk kunnen stijgen. Maar dat dit tot meer private consumptie zal leiden, waardoor er jobs zullen worden gecreëerd, is louter speculatief denken. Vooreerst zijn diegenen die van het “Plan V” profiteren uitgerekend diegenen met de laagste consumptiequote. In plaats van de private consumptie aan te zwengelen zullen de winsten worden gebruikt voor meer speculatie in aandelen en sicavs. Als je 12 miljard euro onttrekt aan de private koopkracht is het multiplicatoreffect nihil en blijft de accelerator zo dood als een pier. Jobs creëer je door autonome investeringen te doen, maar absoluut niets in het “Plan V” geeft een morzel garantie dat de besparingen zullen ressorteren in autonome investeringen. Hier staan we voor dezelfde holle fraseologie die we ook hoorden van Open VLD en van CD&V. Allemaal hebben ze de mond vol over jobs, maar géén van ze kan zeggen welke jobs, in welke sectoren. In plaats van uit te pakken met zijn “dooddoener” “show me the money” kan men BDW vragen “show me your new jobs”. Die jobs zijn een kwestie van … geloof. Zou N-VA zijn “Plan V” hebben laten doorlichten door de econometristen van het Planbureau dan zou meteen gebleken zijn dat het plan op generlei wijze jobcreërend werkt. Het garandeert geenszins arbeidscheppende autonome investeringen, enkel een toename van beleggingen door het bedrijfsleven en hooguit geïnduceerde investeringen die niet arbeidscheppend zijn.

Quarto is het duidelijk dat het “Plan V” de werkende bevolking, de werklozen en de armsten uit de samenleving – de leefloners – minstens gedurende twee jaar de prijs voor de crisis wil laten betalen. BDW troost ze met de gefingeerde zekerheid dat na een pijnlijke herstelmaatregel de vruchten uit deze operatie zullen worden geplukt. Na twee jaar zal de economie weer gezond zijn. Hoezo gezond? Is de private schuldenlast plots verlaagd, plots geen 250 % van het BBP meer?  Is er iets ondernomen om de nakende nieuwe bankencrisis in de eurozone te lijf te gaan? Is de concurrentiekracht van de Belgische economie plots verbeterd omdat de patronale lasten fors werden verlaagd of de vennootschapsbelasting van 33,99 % naar 21 % werd verlaagd zoals in de buurlanden? Dus wat wauwelt BDW dan dat het tekort van 11 miljard euro op de handelsbalans zal worden dichtgereden? Wat hij voorstelt is gebakken lucht, is pure metafysica. BDW vergeet dat economie een wetenschap is die je niet zomaar, uit politiek opportunisme, naar je hand kunt zetten! Hij doet als was economie van hetzelfde povere gehalte als de geschiedschrijving. Met de ultraliberaal wijlen Karl Popper weten we dat er in het lievelingsvak van BDW geen wetten bestaan, zelfs geen trends. Maar in de economie, a fortiori in de macro-economie, bestaan er weldegelijk wetmatigheden. Over jobs liggen lullen zonder met een woord te reppen over autonome investeringen is doodgewoon het verkondigen van goedkope prietpraat aan mensen die vragen om bedrogen te worden.

Quinto drijft BDW zijn economische kwakzalverij ten top als hij tot in den treure herhaalt dat hij en zijn partij doen wat in de hele wereld gebeurt en wat enkel in België niet gebeurt. Laat BDW dan eens uitleggen waarom met uitzondering van de BRICKS landen de hele wereld nu al zeven jaar lang worstelt met een crisis en waarom België, waar zogezegd alles fout wordt gedaan, niet ver aan het staartje van de wereldeconomie hangt, maar nog steeds in de middenmoot zit als we de hoge private schuldenlast buiten beschouwing laten (zoals BDW voortdurend doet)? BDW is een economische kwakzalver die praatjes verkoopt en met de beste wil ter wereld niet kan aantonen hoe zijn praatjes tot meer jobs zullen leiden.

Besluit – Als BDW en zijn horde Vlaemsche zwendelwaaiers na 24 mei de macht veroveren gaat het land een bittere ellende tegemoet. Dan staan we voor minstens twee jaar van nodeloze opofferingen, van staking op staking, van toegenomen werkonzekerheid, waarvan de economie enkel nog zieker kan worden. De nominale lonen gedurende jaren blokkeren is de beste garantie dat de private koopkracht steeds verder wordt uitgehold en dat de overproductie zal blijven stijgen. Van de nationale omroep had men op zijn minst mogen verwachten dat ze een topeconoom het “Plan V” zou hebben laten doorlichten. Helaas werd die blijkbaar nergens gevonden en bleef een demystificatie van de BDW pseudo-economie weer eens geheel achterwege.

Het bericht Het “Plan V” van BDW: Ordinair Boerenbedrog verscheen eerst op Partij ROSSEM.

Het bericht Antwerpen: JPVR trekt de kamerlijst niet: wordt het Bart de Loose of Stefan van Baeten? verscheen eerst op Partij ROSSEM.

De onbevooroordeelde lezer ziet er dwars doorheen, en voor mij volstaat dat. Voor de rest laat de partij zich niet kapot maken door iemand die met je reinste chantage probeerde haar plaatsje in extremis veilig te stellen. Pas toen dat niet lukte zijn haar Laakdalse stoppen compleet doorgeslagen. Misschien tijd om eens een echte therapeut te raadplegen, één die wel de nodige diploma’s kan voorleggen: ik bedoel een hoofgeneesheer, één voor haar compleet verwarde lege mussenhoofdje. Einde van de discussie.

Het bericht Haatcampagne gaat onverminderd verder verscheen eerst op Partij ROSSEM.

“Jean Pierre van Rossem, als ik morgen de vuile was buiten hang, dan hoef je niet eens meer op nummer 3 te gaan staan! Dan staat ROSSEM morgen in alle kranten!! Maar wel de allerlaatste keer dan! Sorry, maar ik had wel wat meer begrip van jou verwacht! (…) Voor zover ik weet, heb ik niemand publiekelijk aangevallen! Maar ik heb wel serieuze bewijzen hoor… en de pers gaat er verzot op zijn. Jij hoeft zelf niet te buigen of te plooien – dat doet de buitenwereld wel voor jou! En gans de partij gaat mee ten onder… (…) Ik denk dat het nu wel te laat is om nog te zwijgen!! En zeker nu Jean Pierre van Rossem weeral wil beweren dat ik leugens vertel ! Ik heb verdomme genoeg bewijzen waar de pers zal van snoepen… Ik ben zijn leugens beu … Met mij staat of valt de partij – geloof me gerust !! En jij, Philip Wille De Wael, hoeft hier niks meer te schrijven – des te interessanter wordt het voor de pers! Dan hebben wij als zogezegde egotrippers toch ons tv-moment, want voor de partij zit dat er niet meer in !!”

Hoe ver kan iemand naast zijn/haar schoenen lopen? Hoe dik is de nek van Sybille om te durven schrijven dat de partij met haar staat of valt? Er werd regelmatig (ten onrechte) geschreven dat ROSSEM een eenmanspartij is, maar daarbij heeft niemand dit ooit gerelateerd met de volslagen onbekende Sybille Beyens. Daarbij dacht men steevast aan JPVR, toch nooit aan een simpele figurante in B-filmpjes. Maar ja, hoor, Sybille – in pure Jean d’Arc stijl – en Philip – zonder stijl, als naar gewoonte – zijn daarop de boer op gegaan, hebben met hun verhaal de roddelbladen afgedweild. Dus is het koppel vanaf dinsdag in heel Vlaanderen te bewonderen in zulke ernstige politieke media als Dag Allemaal en Story. In hun ogen bereiken ze dus vanaf dinsdag een BV status. Nu enkel nog wachten op een uitnodiging van Hollywood.

Met welk verhaal trekken ze dan de wijde wereld in? Ze zijn naar eigen zeggen uit de partij gezet omdat JPVR verliefd was op de grote Sybille en omdat zij hem gedumpt heeft voor Philip. Gewoon uit wraak dus. Te gek voor woorden. Iedereen weet op wie JPVR lang verliefd was en in dit verband viel steeds dezelfde naam, nooit die van Sybille Beyens. Maar ja hoor, Sybille werpt meteen forse bewijzen op tafel, facebook mailtjes die JPVR haar ooit verstuurde op een moment dat het slecht ging tussen hem en zijn grote liefde, dat hij suicidaire neigingen had en de ellende van zich af moest schrijven. Meer dan een therapeutisch geschrijf was dit niet. Daarmee naar de pers lopen is weinig koosjer, zoiets doen gewone mensen niet. Als hier iemand gedumpt werd was het toch Sybille, die met haar klikken en haar klakken uit de partij werd gezet toen ze meende met die ontvangen mailtjes chantage te kunnen plegen. Maar haar berekening klopte niet. Hoe graag JPVR zijn geliefde ook zag, hoe ongaarne hij het met haar tot een breuk zou laten komen, hij zou nimmer of nooit gezwicht zijn voor chantage.

Daarna is het de beurt aan Philip die eerder al twee keer als ongezonde strever uit de partij werd gezet, maar die een eerste keer kon terugkomen ten nadele van een vijftal personen die hij valselijk beschuldigde, en die een tweede keer zijn vel kon redden omdat de ontzetting niet volgens de statuten was verlopen. Iemand die zowat ieder partijlid weg wilde en van wie niemand zich wou voorstellen dat JPVR zo’n figuur de kans zou geven een Kamerzetel te bemachtigen. Uiteraard gaf JPVR niet en spande hij hem een dodelijke valstrik door hem tijdens de laatste bestuursvergadering een document te laten tekenen dat hij zonder verdere procedure aan de deur zou worden gezet als hij niet ophield medekandidaten publiek te beledigen. Wie Philip ook maar een klein beetje kende wist dat dit hem fataal zou worden, want eigenlijk deed hij nooit iets anders dan concurrenten openlijk in diskrediet te brengen, niet op zijn minst zijn collega vice-voorzitter Dieter Bersieck– hét werkpaard van de partij. En iedereen wist dat Philip – man zonder diploma’s – pathologisch jaloers was op de jongeren uit de partij die wèl universiteit liepen. Jeffke Camps was voor hem een rode lap op een stier, heeft hij tientallen keren de grofste beledigingen naar de kop geslingerd. En F. R. was ex definitione een fils à papa omdat alle jonge universitairen dat waren in het ziekelijk jaloerse brein van Philip.

Typerend voor het Streber-gehalte van Philip en Sybille – die ondertussen een relatie hadden – was dat geen van beiden dat aan de andere partijleden durfde zeggen, uit schrik dat ze hun verkiesbare plaats (sic) zouden verliezen als dat JPVR ter ore kwam. Toen het eindelijk uitlekte vroeg JPVR Philip uitdrukkelijk waarom hij dat zo lang verzweeg, dat toch niemand het recht had zich te bemoeien met het privé leven van anderen. Waarop Philip antwoordde dat Sybille schrik had haar tweede plaats te verliezen en JPVR in een luide lach schoot. Meer dan een schrijfmaatje voor zwarte dagen was ze nooit geweest en algauw schreef hij haar niets meer omdat ze niet van het gewenste literair niveau was. Het opstappen van Sybille en Philip had helemaal niets te maken met “de afgewezen charmeur” maar was doodeenvoudig het gevolg van de chantagepoging van Sybille en de onweerstaanbare drang van Philip van concurrenten te beledigen en verdacht te maken.

Diezelfde Philip pakt nu in de boulevardbladen uit met het verhaal dat JPVR rijk geworden is met de verkoop van lidkaarten: JPVR heeft een pyramidesysteem uitgedokterd waarbij ieder partijlid twaalf lidkaarten moet verkopen aan anderen die er weer twaalf moeten verkopen, enzovoort. Aan fantasie heeft het Philip, die ooit een derde van alle gedrukte lidkaarten mee huiswaarts nam, zonder ze ooit te betalen, inderdaad nooit ontbroken. Waar gaat het over? Van september tot november gaf de stichter van de partij inderdaad les in politieke beginselen aan mensen die op de kieslijsten wilden staan. Hij deed dit in kleine groepjes en vroeg er geen vergoeding voor. Wel kregen de 30 lesvolgers 12 lidkaarten mee die ze konden verkopen aan 12,50 euro (150 euro in totaal). Het ging dus in totaal om 4.500 euro (waarvan bijna de helft nooit werd betaald), niet eens genoeg om de huisvestingskosten van de partij te delgen.

Philip zou Philip niet zijn als hij niet meteen naar grotere cijfers greep, kwestie van indruk te maken. Zo vertelt hij (allicht de “harde bewijzen” waarover Sybille het had?) dat JPVR voor 100.000 euro schulden heeft bij partijleden. Zullen we ze even opsommen, ja (JPVR deed het al eerder op de facebook pagina van de partij): Het gaat om 1750 euro van Frans van Snick, om 500 euro van Angie Batselé, om 160 euro van Philip, om 150 euro van Patricia Leemans, om 50 euro van Werner Cox, en om 250 euro van X.X., een totaal van 2.860 euro. Dat JPVR sedert maart 2013 een totaal aan 4.425 euro heeft moeten voorschieten aan mensen die hun treinticket of taxi niet konden betalen, dat JPVR al die tijd de huur van het partijlokaal (de benedenverdieping) uit eigen zak kon betalen, dat JPVR zijn hele inboedel heeft verkocht om de partij staande te houden, daar weet Philip opeens niets meer van, maar van die 100.000 euro dat weet hij heel zeker. Net als hij weet dat het gouden horloge van JPVR 50.000 euro moet hebben gekost (een blinkende Guess horloge van een paar honderd euro dat hij ooit van een Russische ex-vriendin ten geschenke kreeg). Dat zijn dan de “harde bewijzen” waarover Sybille het had.

Aan Stefan Voets, de interviewer van Dag Allemaal, wist Philip te vertellen dat dit nog maar een begin is, dat hij en Sybille ermee doorgaan tot er niets meer overblijft van ROSSEM. Onze vraag: wat van al waar het duo mee uitpakt is politiek relevant? Niets. Alletwee gedroegen ze zich alsof ze al een zetel in het Parlement hadden, Philip – toppunt van grootheidswaanzin – zat zelfs al wetsvoorstellen uit te schrijven. Geen ogenblik kwam het in zijn hoofd of in dat van Sybille op dat ze allicht nooit zouden verkozen zijn. Ook geen ogenblik werkten zij voor de partij, ze dachten alleen aan het mogelijk geldgewin voor zichzelf. De partij: dat waren zijzelf, en dat was het dan.En zij gedroegen zich ernaar. Zij lijken gedreven door pure haatgevoelens. JPVR hoopt dat de leden van onze partij straks de moeite zullen doen via lezersbrieven eens duidelijk te maken wie Philip is: een ziekelijke strever die niets of niemand ontziet en die met een resem van intriges nooit wat anders heeft gedaan dan groeperingen stuk maken. Meer energie steekt JPVR er niet meer in, hij laat hem doen. Ondertussen hebben Philip en Sybille ook strafklacht neergelegd tegen JPVR wegens laster en eerroof in het hieronder gepubliceerde artikel van 26.03.2014. De therapeute zonder diploma’s heeft er nog een klacht wegens ongewenste intimiteiten aan toegevoegd. Sorry hoor, maar JPVR heeft altijd een goede smaak voor vrouwen gehad, en het soort met zeven kinnen, zonder culturele bagage, zonder opvoeding, zonder smaak, zonder présence – dat soort heeft hem nooit geïnteresseerd.

Het bericht Philip & Sybille: Le moment de gloire verscheen eerst op Partij ROSSEM.

Het bericht Het Democratisch Gehalte van Hamme verscheen eerst op Partij ROSSEM.

Omdat het weinig zinvol zou zijn Eddy Smets en zijn echtgenote allebei op dezelfde Kamerlijst te zetten werd er beslist dat Izabella Pittmann verhuist naar het Vlaams Parlement en Sylvia van Caeneghem naar de Kamer.

Verliep de vervanging van Wille de Wael even rimpelloos als probleemloos, dan is dat niet het geval met de vervanging van zijn minnares die zichzelf aan zijn zijde uit de partij zette. Beyens zou normaal de tweede plaats bezetten op de Kamerlijst, onmiddellijk achter Jean Pierre van Rossem. Zij had daarvoor de nodige lessen in staatszin en politicologie met succes gevolgd. Om nu, op een paar dagen tijd, een pasklare opvolgster te vinden, is geen makkelijke oefening. De kandidate zal immers eerst met goed gevolg een spoedcursus moeten volgen. Geen sinecure. Er zijn wel acht kandidaturen binnengelopen, maar geen van hen lijkt te kunnen voldoen. Er wordt verder gezocht.

Voor de Vlaamsbrabantse Kamerlijst komt nieuwkomer Gretel Cleemput op plaats zes.

Voor de Antwerpse lijst van het Vlaams Parlement vond lijsttrekster en partijvoorzitter Nora Azdad een schitterende running mate, goed voor twintigduizend stemmen. Hij komt op plaats twee. In onderling overleg zal zijn naam pas worden vrijgegeven op 23 april. Het duo bereidt nu al de kiescampagne voor.

Vandaag dan trekken Nora en Jean Pierre naar Leuven, alwaar ze een deel van de nog ontbrekende handtekeningen voor Vlaams-Brabant willen ophalen. Daarbij zullen ze medewerking krijgen van Angie Batselé, Werner Cox, Chrissy La Rebelle en mogelijks ook Danny Freeman. Tijdens het weekend zullen de laatste ontbrekende handtekeningen worden opgehaald in het shopping center ’t Gouden Kruispunt in Sint-Joris-Winge (zie artikel hieronder).

Het bericht Brenda & Eddy trekken Oost-Vlaanderen verscheen eerst op Partij ROSSEM.

Op zaterdag en zondag zullen in het shopping center ’t Gouden Kruispunt te Sint-Joris-Winge de laatste 250 handtekeningen van voordragende kiezers worden opgehaald – allen uit Vlaams-Brabant. Alle 91 kandidaten worden er telkens om 10 uur ’s morgens verwacht. Verzameling aan Brasserie Centro, Gouden Kruispunt 39 te 3390 Sint-Joris-Winge. ALLEN OP POST.

Het bericht Twee last en laster verkopers zetten zichzelf uit de partij verscheen eerst op Partij ROSSEM.